قاعده «قدر زر زرگر شناسد قدر گوهر گوهری» را میتوان تقریباً در تمام امور بکار بست و برای پی بردن به ارزش یک موضوع، به تاییدات خبرههای آن حوزه اعتماد کرد. حالا وقتی شخصیتی که خود در عرفان حکم گوهری ناب را دارد، با افسوس از شرکت نکردن در مجالس عرفانی یک عارف یاد میکند، مشخص میشود که آن عارف در چه جایگاهی قرار داشته است.رهبر معظم انقلاب میگویند: «من از حضرت امام رضوان الله تعالی علیه پرسیدم که شما مرحوم میرزا جواد آقا را درک کردید؟ ایشان با ابراز تاسف فرمودند: نه، نشد که من درس و جلسات ایشان را به طور کامل درک کنم... وقتی این مساله را من از ایشان پرسیدم شاید حدود ۶۰ سال از آن زمانی که ذکر میکردند گذشته بود با این حال تاسف میخوردند و میگفتند افسوس که نشدبه آن جلسات بروم.»همین یک خاطره که حضرت آیت الله خامنهای فروردین ماه سال قبل در دیدار اعضای ستاد کنگره بزرگداشت آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی نقل کردند برای پی بردن به جایگاه آن عارف واصل کافیست، اگرچه نقلها و شواهد دیگری هم وجود دارد.رهبر انقلاب در همان دیدار با تاکید بر اینکه «میرزا جواد آقا باید معرفی شود» میفرمایند: «ببینید جوانها امروز چطور به عرفانهای جعلی و وارداتی اقبال دارند. عرفانهایی که حقیقتا باید گفت چرند هستند مثل اینکه بخواهید یک کاسه بلورین یا چینی نقاشی شده فاخر را با یک ظرف پلاستیکی مقایسه کنید. این اقبال جوانها نشان دهنده این است که یک تشنگی وجود دارد که باید آن را با آب زلال و گوارا برطرف کرد. نباید گذاشت عطشی که وجود دارد با آبهای مسموم و گلآلود برطرف شود.»